Je grootste concurrent

Afgelopen weekend fietste ik met duizenden anderen de Ride For The Roses. Een sponsortocht van 100 kilometer in de strijd tegen kanker. Op groot verzet denderden we door de polder van Aalsmeer via Haarlem naar Amsterdam om uiteindelijk weer in de bloemenveiling te eindigen. Onderweg zoefden we langs mijn vertrouwde ziekenhuis VUmc en ik kon mijn gedachten niet onderdrukken: “Het is goed dat we dit met zijn allen doen en wat ben ik gezegend dat ik dit nog kan doen.” Dit voelde niet als een overwinning op een ziekte, maar een overwinning op mezelf.

Je grootste vriend

De vraag of mijn leukemie is bedwongen (“Ben je schoon?!”) wordt me nog regelmatig gesteld. Alsof ik de ziekte aan kan wijzen. Ik ben mijn ziekte. Nou was die bloedkanker niet mijn probleem, maar was de stamceltransplantatie de veroorzaker van de grootste ellende. Mijn zusters donorcellen ruimden de laatste foute cellen op, maar hun verzet was zo heftig dat de rest van mijn lichaam ook een opdonder kreeg. De stamceltransplantatie is een strijd tegen mijn lichaam met mijn lichaam. Om hierin de maat te houden, moet je vijand je grootste vriend zijn.

De gevaarlijke indringer welkom heten

“Hoe kan mijn vijand nou mijn beste vriend worden?” Zul je denken. Het is net zoals mijn nieuwe stamcellen. Gepresenteerd door dokter Arie als gevaarlijke indringer, maar vanaf het moment dat ze in mij zaten waren ze een onderdeel van mezelf. Ik moest ze toelaten om de leukemie terecht te wijzen, maar ik kon ze niet hun gang laten gaan. De discipline van medicijnen, rust en beweging moest de knokploeg in bedwang houden.

Jezelf overwinnen

Risico’s lijken vooral van buiten te komen. Het ligt aan het weer, het Nederlands elftal, het is de markt en het ligt zeker aan anderen. Ook met zo’n wrakkig immuunsysteem als ik had, leken de grootste problemen van buiten te komen. Je kracht is te danken aan de zwakte van anderen, maar er valt echt geen voorsprong te krijgen door naar buiten te loeren. Het drukt alle initiatieven de kop in. En bovendien, als je je laat leiden door de buitenwereld, dan ben je zelf niet meer te verstaan. Trap er dus niet in en stel jezelf de vragen: Ken je jezelf? Weet je waar je naartoe wilt? Hoe ga je er komen? Wat heb je erbij nodig? Als je hier de antwoorden voor kan vinden, dan heb je jezelf overwonnen en bestaat er geen concurrentie meer.

Vond je dit verhaal interessant? Lees dan ook: Vechten voor je leven