Dagboeken
Deze blogs komen voort uit dagboekfragmenten.
Carrièrepatiënt – het begin
‘Mijn hart gaat tekeer en ik kom niet vooruit.’ Wandelend door de drukke en steile Griekse straten belde ik hijgend Rosie op. ‘Dat is vreemd, maar ja, je hebt ook zo veel gewerkt.’ ‘Misschien is
Testament
Het bezoek van de notaris die op 28 december Roos en mij het samenlevingscontract en testament liet tekenen was ook een feest. De dame van het gereformeerde slag was met de trein uit Apeldoorn gekomen.
The Knick
De televisieserie is altijd goed geschikt geweest voor moordverhalen, maar als het gaat om romantiek, intriges, humor en mysterie, dan scoort de ziekenhuisserie het best. Of in ieder geval bij ons in huis. In het
Pijn is leven
De pijn zat werkelijk overal, maar het meest nog tussen mijn benen. Dit moest een hardnekkige griep zijn, maar de huisarts vertrouwde het niet. “Kleed je maar uit en ga liggen.” En voor ik het
De schaamte voorbij
Nadat het westelijk halfrond 2017 tot het jaar van de schaamte heeft uitgeroepen ben ik er wel klaar mee. Voor het project Vereeuwigd, waar mensen met een levensbedreigende ziekte worden gefotografeerd, ben ik uit de
Abnormaal is normaal
Mijn huisarts kreeg wel eens mensen met een griepje in zijn praktijk: “Dokter, geef me alsjeblieft een stootkuurtje prednison. Ik heb een deadline op het werk en ik kan nu echt niet ziek zijn.” Als
Tutten! Tutten! Tutten!
Voor de dokter is het makkelijk als je patiënt bent. Voor de patiënt is het makkelijk als de dokter ook dokter is. We kunnen het niet aan om mensen gewoon als mensen te zien. Inmiddels