De normaalste zaak

Waar heb je het over tijdens feestjes? Wat doe je voor werk? Getrouwd? Kinderen? Vakantie? Het is juist dan dat ik zo normaal mogelijk over mijn dagelijks gedoe praat. Dus toen ik laatst de verjaardag van mijn dochter vierde vertelde ik dat ik de volgende dag op moest voor een MRI scan. De reacties op zo’n mededeling zijn doorgaans gespannen. “Oeh, je zal wel zenuwachtig zijn voor de uitslag.” Maar als het zeker de tiende, misschien wel twintigste, keer is dat ik in zo’n apparaat ga liggen wordt dat de normaalste zaak van de wereld.

Eén geheel

Je weet dat ik de afgelopen jaren heel wat heb moeten incasseren. Mijn gezondheid kende zoveel tegenslagen dat ik het liefst voor mijn lijf wilde weglopen. “Kon ik mijn hoofd maar op een nieuw lijf schroeven en doorgaan alsof er niets gebeurd is” dacht ik dan. Maar door zo te denken kwam ik niet bepaald vooruit. Want als je denkt dat je lichaam niets kan, dan ben je in je hoofd jezelf aan het opgeven. Nu ben ik geen aanhanger van het idee dat positief denken je beter maakt. Nee vaak moet je juist door die negatieve gevoelens heengaan om de ware aard van je bestaan te ontdekken. Mijn hoofd en lichaam kan ik apart benoemen, maar de een functioneert niet zonder de ander en zo ben ik één geheel.

Buigen

Nu lach ik om mijn misverstand en sta ik juist versteld van de enorme veerkracht van mijn lichaam. Ik heb zes Ocean Race’s achter elkaar gedaan, marathons gelopen, bergen beklommen en dagenlang in de achtbaan gezeten. En het is ook daarom dat ik me over uitslagen van nieuwe onderzoeken niet druk kan maken. Aan mijn lot kan ik niets veranderen, ik kan slechts diep buigen voor mijn oude trouwe lichaam.

Element

Zo gaat het feest door en laat ik mensen in verbazing achter. Dat zieke leven van mij is niet te vergelijken met een veelbelovende carriere of een druk gezinsleven waar je indruk mee maakt. Het is ook dat verschil wat het mij moeilijk maakt om op feestjes over alledaagse dingen te praten. Ik haak gauw af. Al wil ik nog wel een poging doen om de stemming te breken dat resulteert in keiharde grappen over kanker en doodgaan. Confronterend,  maar in die wereld waar velen niets van willen weten ben ik volledig in mijn element.

Vond je deze blog interessant? Lees dan ook De schaamte voorbij

Of één van mijn allereerste blogs Een diepe buiging