Op het moment dat ik ervan overtuigd was dat ik haar gelukkig wilde maken wist ik niet dat het zo moeilijk was. Ze is niet zo veeleisend. Een beetje lief zijn, lekker koken, grapjes maken. Een man met succes en grote woorden hoeft ze niet, maar wat heeft ze aan een man die ieder ziekenhuisbed
Op 20 juni 2020 verscheen er een artikel over mensen die doorleven na kanker in het wetenschapskatern van de Volkskrant. Hierin ook een interview door Ianthe Sahadat met mij en prachtige foto’s van Judith Jockel. Het complete artikel kan je hier lezen. Martijn van Duivenboden (44) woont in Apeldoorn met zijn vrouw en dochtertje
We moeten ons richten op een nieuw normaal. Onze premier Mark Rutte is al weken kraakhelder over de ontregeling die Covid-19 veroorzaakt. En nu deelt hij mee dat het wellicht voorgoed anders blijft met afstand houden, het omgaan met kwetsbaren, nieuwe werk en studievormen en ons winkelgedrag. Misschien was het even leuk, maar nu we
Hoog boven in het VUmc is de poli der poli’s. Om de paar weken moet ik er zijn voor een check bij mijn specialist. Dat het geen straf is komt door de heerlijke ligstoelen. Ze zitten zo lekker dat het iedere keer te vroeg is voordat ik door de vrolijkste glimlach word opgehaald. En toch
Voor de zoveelste keer ratelde ik mijn verhaal op. Zware behandelingen die zijn uitwerking hadden. Nou ja, iets teveel, want ik ging door de afstotingsreacties nog altijd gebukt onder een strikt regime van tientallen pillen per dag. “Maar je bent er nog. Wees blij!” zei hij met de beste bedoelingen, maar ik vond het een
In de sportschool waar ik train motiveren ze de leden met de leus: “Een droom wordt een doel zodra je hem opschrijft.” Er is een muur helemaal volgeschreven met doelen zoals het lopen van een marathon, afvallen of het heffen van een zwaar gewicht. Van zoveel motivatie zou je zelf ook zin krijgen om ertegenaan
Mijn huisarts kreeg wel eens mensen met een griepje in zijn praktijk: “Dokter, geef me alsjeblieft een stootkuurtje prednison. Ik heb een deadline op het werk en ik kan nu echt niet ziek zijn.” Als je ziek bent, dan heb je niet zoveel te kiezen. Ik heb drieënhalf jaar aan de prednison gezeten. Vooral om
“Jongen, hoe hou jij jezelf toch staande? Respect!” “Je mag jezelf wel een schouderklopje geven voor alles wat je hebt doorstaan.” “Wees maar trots op jezelf. Ik doe het je niet na.” Dit zijn zomaar wat boodschappen die ik de afgelopen jaren te horen heb gekregen. Bemoedigende woorden uit een goed hart. De aandacht van
Wie mij volgt via de social media kan het niet zijn ontgaan dat ik amper hersteld van een alvleesklierontsteking met een longontsteking het ziekenhuis weer op kon zoeken. Dat klinkt heftig, maar het zijn klappen die ik na ruim vijf jaar ziekte wel op kan vangen. Dat wil zeggen mentaal. Het lichaam blijft een krakende