Bij mijn tweede chemokuur kwam ik voor het eerst op een kamer met iemand anders te liggen. Misschien was dit wel eens goed. Na wekenlang alleen op een kamer op mezelf aangewezen te zijn kon ik me ophalen aan iemand die met hetzelfde worstelde als ik. Toen hij binnenkwam had ik de sfeer er al
Er zit me iets dwars. Iets dat ik zelf over me afgeroepen heb. Al jaren blog ik onder het motto beter worden. Het zijn korte verhalen over mijn ervaringen die inmiddels steeds meer mensen aanspreken. Het geeft mij het gevoel dat ik er nog toe doe, maar laat ik eerlijk zijn: echt beter worden zit
Het bezoek van de notaris die op 28 december Roos en mij het samenlevingscontract en testament liet tekenen was ook een feest. De dame van het gereformeerde slag was met de trein uit Apeldoorn gekomen. Zeker tweede klas. Ze wist niet wat ze zag. Een mannetje volop aan de morfine alleen op een kamer. Zijn
Het was een klimrek waar ik me van alles bij voor kon stellen. De rug van een olifant, een iglo of een grote berg. In die wilde fantasie ben ik het gevaarte opgeklommen om me via de top weer naar beneden te laten zakken. Maar het was voor mijn gevoel veel te hoog. Daar hing
Toen ik laatst in de boekenwinkel het boek Beter worden is niet voor watjes bekeek legde ik het gauw weer weg. Want wat moest ik met weer een boek over kanker? De meeste verhalen zijn beroerd opgetekend en zijn egodocumenten waar je als lezer weinig in mee kan leven. En ook de titel sprak mij
Eén van de fijnste veranderingen die ik aan mijn ziekte te danken heb, is dat ik steeds minder aandacht besteed aan wat mensen zeggen, maar meer aan wat ze doen. Toen ik weer aan het werk ging na mijn eerste jaar van ziekte viel me meteen iets eigenaardigs op: Veel van de overleggen waar ik
De aforisme “Wat mij niet ombrengt maakt mij sterker” van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche wordt vaak gebruikt om ons moed in te praten tijdens ziekte. Nietzsche’s aforismen laten zich echter nooit op één manier uitleggen. Het is oorlogstaal die aansluit bij de vaak krijgshaftige bewoordingen waarmee onze houding tegenover kanker gevormd wordt. Maar wat
“Man, wat zie jij er goed uit!” Mijn oude kennis klonk alsof hij het echt meende. Waar haalde hij het idee vandaan? Ik voel me knap beroerd. “En je krijgt ook al een gezond buikje!” Zijn enthousiasme kon niet op. Wat zegt hij nou? Hij moest eens weten wat er zich in mijn buik allemaal
Wie mijn Instagram volgt ziet regelmatig foto’s van wachtruimtes voorbijkomen. Ik zit er vaak alleen tot ik door de arts of een assistent wordt opgeroepen. De ruimtes zijn leeg en de sfeer is er bedrukt. Daarom moet er altijd iets zijn dat je de tijd moet laten vergeten: Stukgelezen tijdschriften als Golfers Magazine, Arts en